شعر دزفول _چهارم خرداد

امشب نوای ربنا دارد دل من

حال و هوای کربلا دارد دل من

گل کرده باز از نو الفبای خیالم

دزفولی ام، از مردمی پاک و زلالم

در سینه ی خود قصه ای ناگفته دارم

من هم هزاران غنچه ی نشکفته دارم

من زخمدار شعله ی جنگم برادر

میخوانم امشب باز دلتنگتم برادر

روزی که اهریمن «الف دزفول» می‌گفت

حق با شهیدان حجکم مقبول می‌گفت

موشک که می‌زد،خانه ها آوار میشد

اما درخت صبرمان پربار می‌شد

این شهر بوی لاله، بوی یاس دارد

در سینه عشق حضرت عباس دارد

دزفولِ من، ای پایتخت پایداری

ای در تمام کوچه هایت عشق، جاری

ای مردمانت از کبوترها رهاتر

هفت آسمان را از زمین راه آشناتر

رودِ خروشان تو بود و رود رودت

غم بود، اما ترسی از دشمن نبودت

از هیبت تو بمب و موشک کم نکرده

در پیش دشمن نخل تو سر خم نکرده

دزفول من، ای شهر عشق و پایمردی

زخمی شدی صدبار، اما صبر کردی

تاریخ، صبرت را همیشه یاد دارد،

تقویم، آری چهارم خرداد دارد

ای خار چشم دشمنان، روزت مبارک

دزفول خوب و قهرمان، روزت مبارک

دزفول باید چون بهشت، آباد باشد

هر روز باید چهارم خرداد باشد

فرمود امام این شهر دینش را ادا کرد

چون کربلا پیر و جوانش را فدا کرد

این شهر آری، شهر دارالمؤمنین است

آیینه دار کربلا ، قلب زمین است

از بس که گلهای تو بسیارند ای شهر

هفت آسمان رشک تورا دارند ای شهر

ای شهر بشکن شام یلدا را دوباره

بیدار کن صبح غزلها را دوباره

باید که دنیا با تو سر بالا بگیرد

در پای تو مهر و وفا معنا بگیرد

بار دگر زخم دل من سرگشاده

اشکم فرو می‌ریزد اما بی اراده

داغ شهیدانت فراموشی ندارد

فانوس اشکم میل خاموشی ندارد

ای شهر خون، ای شهر سرداران نامی

همواره در تقویم دل یادت گرامی

ای پایتخت پاکبازی شاد باشی

تا هست دنیا خرم و آباد باشد