جانبازان شیمیایی

بغضم شکسته باز هم از بی صدایی ات 

تاکی سکوت.ای مرد مردم از جدایی ات 

با جان من بازی نکن بابای نازنین 

دلخونم از این سرفه های شیمیایی ات 

چشم به گودی رفته ودستان لاغرت 

بامن غریبی می کند درد آشنایی ات 

عمریست می بینم نفسهای بریده ات 

پیــونـد دارد بـادرخـت پارسایی ات 

ای شیر زخمی یادگار محشر نبرد 

باور کنم آیا چنین بی دست وپایی ات؟ 

نه.این صدای سرفه گلبانگ بلندتوست 

هیهات من دله فصل کربلایی ات 

افتاده عکس آسمان درچشم تو حقیر 

با خاکها میگویم از بی ادعایی ات 

دیشب سر سجاده دیدم گریه میکنی 

آواز بود واشکهای بی ریایی ات 

این روزها دلتنگ تر میبینمت پدر 

پرواز بی مرزاست در چشم خدایی ات 

من بارها از بستر تو لاله چیده ام 

از بس که بوی لاله ها کرده هوایی ات 

زیباترین لبخند از لبهای تو دمید 

گویا رسیده موسم صبح رهایی ات