شعری برای پیغمبرمهر و رحمت

آسمان محوتماشای گل افشانی توست 

خاک درهلهله ی سبزغزلخوانی توست 

اینهمه آب که جاریست نه اقیانوس است 

اشک شوقیست که درمقدم نورانی توست 

بادوصدجلوه برون گشت وبه جایی نرسید 

سعی ابلیس که دربندخداخوانی توست 

خواست تابوسه به دست توزند راه نجست 

روح خورشیدکه درسایه پیشانی توست 

پرتومهرخداوندی وگسترده شدی  

روی افلاک که هرآینه ارزانی توست 

لاشریک لک لبیک.. خدامی داند 

راه پاکیست که مدیون پریشانی توست 

جاری عاطفه درخاطربارانی خاک 

میوه رنج تو وبی سروسامانی توست 

آسمان رشک برآن خاک برد بی پروا 

که دران ناطق قرآن توقربانی توست 

==================== 

====================