شعری برای حضرت زهرا س

فریاد که ایــن درد مــداوا شدنی نیست 

زنـجیـر غم  از پـای دلـم وا  شدنـی نیست

            بیمار تو در بسـتر مـرگ است علی جان              

از دسـت مـده صبـر کـه او پـاشدنی   

            مرهم نتـوان زد به دل سـو ختـه  ی من              

مـولا  سند پـاره کـه  امــضا شـدنی نیست

شرمنده ی روی تـوام ای دســت خـدایی 

امروز کـه زهرای تـو  زهـرا شدنی نیست

از صـاعـقه ی سیلـی و این ابر فرادست 

پـیـــداسـت کـه آییـنه تماشــا شدنـی نیست

با اشک حسین وحسنم این شـب تاریک 

یـلــدای بلنـدیـست کـه فـــردا شدنی نیست

 ای دیده جان بین توواین خلق جهان بین 

افسوس که این فاصـله یکـجا شدنی نیست

 گـفتـم نــزنـم تکـیــه بــه دیـــوار دریــغـا 

سـختست کـه برخاـستن ازجا شدنی نیست

 نیسی اگـر ازخـاک بـر افلاک نشیند

ازجمع گدایان تو منها شدنی نیست