ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
زمین و آسمون عزاداره
کشتنه عباس علمداره
........
غرقه به خین حیدر کراره
کشتنه عباس علمداره
_______
خبر رسونی به حرم ، که برارم نمیا
عزا گری که او یلِ سر دیارم نمیا
مُندمه تِنا و دگه ، کس و کارم نمیا
آل علی بیکس و بی یاره
کشتنه عباس علمداره
_______
وری برارم اَ زمین ، که برسّه نفسم
خین گریوُم اَ غمت، که تو رفتی اَ دسم
دعا کو میرم اَ غمت، که به خیمه نرسم
حسین تو به غم گرفتاره
کشتنه عباس علمداره
_______
وری یل دلاورم، که حرم بی اُوه
روز حسین فاطمه، اَ غمت لِفْ شوه
تیره و تاره همه جا، که چراغم خُوه
پی غم تو بار دلم باره
کشتنه عباس علمداره
_______
مُندمه حیرون چه کنم، تک و تِنا مَهِلم
تیره درآرم اَ تیَت، یا درآرم اَ دلم
اُوی نخوردی اَ فرات، اَ دو لووت خجلم
کجا برم این غم بسیاره
کشتنه عباس علمداره
_______
محشریه به کربلا، هه غم عباسه
کنی سیه پوش عزا، حرم عباسه
دیدمه افتیده زمین، علم عباسه
روز مو تیره تر اَ شوگاره
کشتنه عباس علمداره
________
حیدر کربلا وری، که برسّه کمرم
بیکس و تِنا مهلم، مه شق القمرم
وری که حلقه زندنه، دشمنون دور و ورم
به خیمه کی پیکرته آره
کشتنه عباس علمداره
________
سوز غمت رِخته به هم، سر و سامون منه
سُخته فراقت به خدا، دل داغون منه
نعش تو مین خاک و خین، هَه تَشِ جون منه
نیسی و شعری که غم یاره
کشتنه عباس علمداره