رباعی

تا موی تو روی شانه ها میریزد

در دام بلا چه دانه ها میریزد

درشهرنهاده ای قدم یکباره

یا سقف تمام خانه ها میریزد؟

++++++++++++++++++++

هرچندهمیشه التماس ازمن بود..

تقدیر وتشکر وسپاس ازمن بود..

اما چه کنم که با دل نازک تو

همواره شکستن وهراس از من بود

++++++++++++++++++++

برگرد وبیا..بیانکن شرم از من

دلسردمشو..بیا دل گرم از من

سرسختی ودلسنگی ودوری ازتوست

آغوش گشاده.بستر نرم از من

++++++++++++++++++++

از سینه من اگر توسربرداری..

از دیده ی من نگاه تر برداری..

درسوزپشیمانی خودخواهی سوخت

ازخواستنم تودست اگر برداری

++++++++++++++++++++

تا بود غرور من لگدکوب تو بود

همواره رقیب یارمحبوب تو بود

ازمن که گذشت اما ایکاش

درشهریکی به فکرآشوب توبود

+++++++++++++++++++++

آواره شب.صبح سپیدش باتوست

غم کهنه شده.جلدجدیدش باتوست

قفلی زده ای سخت به دروازه دل

ای عشق بیا که شاکلیدش باتوست

+++++++++++++++++++

دکتربه خداقسم سرم سنگین است

تابوده همین بوده وتاهست این است

ناباب اگر به جای ارباب شود

قانون همه جا تقلب وتوهین است

+++++++++++++++++++

تا سرنزده کار خلافی از من

بشتاب که این دل بشکافی ازمن

من بیخبرم ولی فلانی میگفت:

مامور گرفته اعترافی از من

@@@@@@@@@@@ 

باید که ز رخ نقاب را برداریم 

شعر وقلم وکتاب را برداریم 

خورشید صفت طلوع باید بکنیم 

تا این شب بدحساب را برداریم 

************************** 

تاریکی ما سزای خاموشی ماست 

این خار شدن گل فراموشی ماست 

برخیز...بیا دوباره کاری بکنیم 

پیروزی ما به دست همدوشی ماست 

******************************** 

از سردی ماست بختمان میسوزد 

دل هیچ که تاج وتختمان میسوزد 

از دست به دست کردن..فردا 

بر روی طناب رختمان میسوزد 

******************************** 

شب بی تو چو ماه سرگردانم 

مثل پر کاه سر گردانم 

صدبار سرم کلاه رفته_حالا 

من با سر بی کلاه سر گردانم 

************************************ 

داوود مگو که ما خوش آوازتریم 

از یوسف مصر هم سرافرازتریم 

برسفره ی ما هر آنکه آید آید 

از حاتم شهر دست ودلبازتریم 

**************************  

من مانده ام و دلی زعشقت لبریز 

تو مانده ای وگزینه های سر میز 

یا حمله من ومرا بسوزان یکسر 

یا ثبت کن این نگارش صلح آمیز 

****************************** 

پرونده ی من فقط دو امضا میخواست 

خط من وتو دگر چه از ما میخواست 

محروم نکن مرا ز دیدار خودت 

بیچاره دلم چه غیر از اینها میخواست 

******************************* 

من رفتنی ام بیا که مرگم حتمیست 

طوفانزده ام..خزان برگم حتمیست 

امروز بیا...بیا که فردا دیر است 

بشکستن شاخه از تگرگم حتمیست 

******************************** 

بی عشق به قعر اشتباه افتادم 

فریاد زدم که آه...آه افتادم 

از عشق به عقل خود رو کردم 

"از چاله در آمدم به چاه افتادم" 

**************************** 

تا کی دلم از وصال تو محروم است 

بیچاره فقط به عشق تو محکوم است 

افتاده به زندان فراقت دل ما 

محکوم تو هم عقوبتش معلوم است 

***************************** 

این کوچه گواه رد پای دل ماست 

هرجا که غمیست آشنای دل ماست 

دروازه ی دل همیشه اینجا بازاست 

هرغصه که میرسد صفای دل ماست 

*******************************