پندیات_مراسم پدر و مادر

*پندیات*

دارد این گرگ اجل قصد شکار من و تو

تلخیِ مرگ بُود آخرِ کار من و تو

تنگیِ گورِ سیاهی که در آن می‌خوابیم

گیرد از هر طرفی راه فرار من و تو

زود باشد که درین معرکه ی زودگذر

روَد از خاطره ها نقش و نگار من و تو

خاک یاران سفرکرده اگر دل بدهی

هست در چشم زمان، آینه دار من و تو

گوش کن ناله قبراست که هر شب آید

تا که بیدار کند چشم خمار من و تو

دل به این خانه خاکی تو چه بندی ایدوست

که چنین روز شود خاک مزار من و تو

در دل قبر که دست همگان کوتاه است،

عمل خیر بُود دار و ندار من و تو

کاش آنگونه بمیریم که در روز جزا

حضرت فاطمه آید به کنار من و تو

تا که ثابت بشود بر همه‌ی همسفران

آتش عشق حسین است عیار من و تو

شعر نیسی همه از پند و نصیحت سرشار

کاش فانوس شود در شب تار من و تو