نوحه عصرعاشورا

میرسد از فراز نی

ربنای حسین من

جان ودل میرود ز پی

پا به پای حسین من

ای صدایت صیقل جان ودل من

شعله ور شد ازغمت آب و گل من

وا کن این بند گره از مشکل من

شد مصلای لاله ها

کربلای حسین من

بار دیگر بر من غمدیده رو کن

از فراز نیزه با من گفتگو کن

بغض تنگم را شکوفا در گلو کن

شد خداوند عالمین

خونبهای حسین من

این تو و این کربلا و قتله گاهت

این من و این کودکان بی پناهت

جان فدای سایه  ی چتر نگاهت

جز غریبی نمانده کس

آشنای حسین من

میروم بی تو ندانم تا کجا ها

کربلا تا کوفه دارم ماجراها

با نوای دلنشین ربنا ها

آسمان هم گرفته دم

با نوای حسین من

میشناسم این صدای آشنارا

نغمه ی فجر آفرین ربنا را

ای برادر کن نظر بر ما خدارا

گشته دریای خون روان

در منای حسین من

شور محشر در دل من پا گرفته

ماه زینب روی نیزه جا گرفته

روز من رنگ شب یلدا گرفته

آسمان گریه میکند

در عزای حسین من

باورم هرگز نبوده این جدایی

بی پناهی، غربت ودرد آشنایی

ای پناه خستگی هایم کجایی

گشته فوج فرشتگان

همصدای حسین من