شعر فاطمیه

میکنم آغازشعرم رابه نام فاطمه 

تاتبرک جویم ازلطف مدام فاطمه 

شاه لولاک ازدل وجان بوسه زدبردست او 

تاببیندچشم امت احترام فاطمه 

درمقام مدح اودست وزبانم قاصراست 

کوثرقرآن بخوان مدح مقام فاطمه 

درسقیفه سنگ فتنه سخت باخودعهدبست 

بشکندآیینه صبروسلام فاطمه 

دست شیطان خواست تابیعت بگیردازعلی 

برق سیلی زدبه روی ماه فام فاطمه 

قصه کوتاهی عمرگل یاس کبود 

بودطولانی ترین دردامام فاطمه 

رفت.امادرمیان خانه طفلی خردسال 

بادلی خونین شده قایم مقام فاطمه 

درمیان کوچه باغ نور عطریاسها 

بازهم میگسترد شورکلام فاطمه 

مهدی زهرا دگرازپرده غیبت درآ 

تابگیری باقیامت انتقام فاطمه