مثل نسیم

مثل نسیمی از فراز بوته زاری

رفت ونماند از او نشانی،یادگاری

خوشبخت آنکه یابد از یاری نشانی

خوشبخت تر آنکه رسد یاری به یاری

تنها سکوت آسایش یک مرد تنهاست

من هم ندارم بعد ازین کاری به کاری

من روز وشب درگیر این دار و ندارم

از دشمنانم شکوه؟ نه. ازدوست؟ آری