گلزخمها

حال مناجات مرا آمین تان کم است

دستی کم است و سایه سنگین تان کم است

هفت آسمان را کهکشان در بر گرفته است

اما چراغ خوشه پروین تان کم است

عمریست خود را میخورم در کوچه های شهر

ای خسروان گلخنده شیرین تان کم است

با این جماعت هیچکس از عاشقی نگفت:

بی عشق تا مرز خدا هم دینتان کم است

تنها جهانبینی نه جانبینی تمام درس ماست

اینجا فروغ دیده جان بینتان کم است

آشوب و دلشوره است کاروبار زندگان

گلزخمها را تربت تسکین تان کم است

گلدسته های دسته دسته از چمن جدا

خاریم، ما را زحمت گلچین تان کم است