شاهکارآفرینش

علی ای شاهکارآفرینش 

علی ای چلچراغ عقل وبینش 

علی ای دست تودست خدایی 

علی ای شاه ملک لافتایی 

سخن درمدح توگفتن نشاید 

که شبنم پیش خورشیدت نپاید 

تو خود آموزگار جبرییلی 

توسکاندار نوحی وخلیلی 

سپهر واژه را برجانشاندی 

دمی که خطبه بی نقطه خواندی 

صفای تو به میدان عمل بیش 

وفای تو به جولان وجدل بیش 

تورا شبها یکایک لیله القدر 

و هر روزت جهاد خندق وبدر 

چه گویم ای تمام روح هستی 

خدایی؟بنده ای؟آخرچه هستی 

که هستی؟پادشاه کهنه پوشی 

که با اشک یتیمی درخروشی 

که هستی؟معدن احسان وجودی 

که هستی؟جود را کل وجودی 

به شور زندگی منشور مرگی 

صمیمانه تر ازباران وبرگی

شکوه آسمانها ازقنوتت 

اگرچه میزند نبض سکوتت 

سرت راچون سیاهی تکه میکرد 

زبام آسمان خون چکه میکرد 

تو بودی ومصاف تیغ وفرقت 

که درمحراب وسجده کردغرقت 

قسم خوردی علی آزادشد رفت 

شبی که شهرغم آبادشدرفت